Χάμπερ, Φριτς

(Haber, Μπρεσλάου 1868 – Βασιλεία 1934). Γερμανός χημικός. Δίδαξε χημεία και φυσική στο Μόναχο· το 1911 διορίστηκε διευθυντής του Kaiser Wilhelm Institut (που σήμερα ονομάζεται, προς τιμήν του, Fritz Haber Institut), στο ινστιτούτο φυσικής - χημείας και ηλεκτροχημείας του Ντάλεν (Βερολίνο) και έμεινε εκεί έως το 1933, όταν αναγκάστηκε να φύγει από τη Γερμανία επειδή ήταν Εβραίος. Κατά τη διάρκεια του A’ Παγκοσμίου πολέμου οργάνωσε και διηύθυνε την παραγωγή και τη χρήση των πρώτων χημικών όπλων. Το 1933 πήγε στην Αγγλία, δίδαξε στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και τον χειμώνα του 1934 πέθανε στη διάρκεια ενός ταξιδιού του προς την Ιταλία. Ο X. είναι κυρίως γνωστός γιατί πραγματοποίησε τη σύνθεση της αμμωνίας, καθορίζοντας επακριβώς, ύστερα από μακρές θεωρητικές μελέτες, τις συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας, καθώς και τους καταλληλότερους καταλύτες. Για τις εργασίες αυτές πήρε το 1918 το βραβείο Νομπέλ της χημείας. Ο X. συνέβαλε σημαντικά στη μελέτη της ηλεκτροχημείας αποδεικνύοντας τη σημασία και τον ρόλο του ηλεκτρολυτικού δυναμικού στις αντιδράσεις οξειδοαναγωγής· απέδειξε, μεταξύ των άλλων, την αξία των νόμων του Φαραντάι για τους στερεούς ηλεκτρολύτες. Σε αυτόν ακόμα οφείλεται η εφαρμογή στη χημεία της κβαντικής θεωρίας του Πλανκ.